آرتریت روماتوئید و دیابت

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی است که منجر به تخریب غضروف توسط سیستم ایمنی بدن می شود ، بافتی که پوشش استخوان را فراهم می کند و به مفاصل اجازه می دهد آزادانه حرکت کنند.

در حالی که RA ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد ، افراد مبتلا به سایر بیماری های خود ایمنی ، از جمله دیابت نوع 1 ، در خانواده شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.

آرتریت روماتوئید و دیابت

تحقیقات نشان داده است که تعدادی از مناطق خاص به صورت ژنتیکی با افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع 1 (شامل دیابت LADA) بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند.

این یافته های تحقیقی توضیح می دهد که چرا افراد مبتلا به دیابت نوع 1 از نظر آماری بیشتر در معرض آرتریت روماتوئید هستند.

انواع ژن های زیر با حساسیت بالاتر به دیابت نوع 1 و آرتریت روماتوئید مرتبط هستند:

•  PTPN22
• TNFAIP3
• CTLA4

افرادی که به اشکال دیگر دیابت مبتلا هستند نیز ممکن است به آرتریت روماتوئید مبتلا شوند ، اگرچه خطر دیگری افزایش نمی یابد.

علائم آرتریت روماتوئید

همانند سایر اشکال آرتروز ، این شرایط باعث ملتهب شدن مفاصل می شود ، که می تواند سفت و دردناک باشد. سفتی عضلات در ابتدای صبح که بیش از 30 دقیقه طول بکشد ممکن است نشان دهنده وجود آرتریت روماتوئید باشد تا سایر اشکال آرتروز.

مفاصل انگشتان و پاها اغلب اولین قسمت هایی از بدن هستند که تحت تأثیر قرار می گیرند. برای آرتریت روماتوئید معمول است که مفاصل بدن را به صورت متقارن تحت تأثیر قرار می دهد. یعنی اگر یک مچ دست آسیب دیده باشد ، مچ دست دیگر نیز آسیب می بیند.

علاوه بر تأثیر مستقیم بر مفاصل ، آرتریت روماتوئید ممکن است علائم دیگری از جمله موارد زیر را داشته باشد:

• کم خونی
• خستگی
• تب (دمای بالاتر از 37.5 درجه سانتیگراد)
• کاهش اشتها
• کاهش وزن

تشخیص

اگر علائم آرتریت روماتوئید دارید ، برای تشخیص به بهترین فوق متخصص روماتولوژی مراجعه کنید. انواع مختلفی از آرتروز وجود دارد و این امر گاهی اوقات می تواند روند تشخیص شکل صحیح آرتروز را پیچیده کند.

بیماری های خود ایمنی به طور مکرر در خانواده ها بروز می کند ، بنابراین اگر شما یا دیگران در خانواده نزدیک خود مانند خواهر و برادر ، پدر و مادر یا پدربزرگ و مادربزرگ دارید که به آرتریت روماتوئید یا سایر بیماری های خود ایمنی مانند دیابت نوع 1 و بیماری سلیاک مبتلا هستید ، به پزشک خود اطلاع دهید.

برای کمک به تشخیص آرتریت روماتوئید می توان آزمایش خون زیر را انجام داد:

• میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR)
• فاکتور روماتوئید
• پپتید ضد چرخه سیترولین شده (ضد CPP)
• پروتئین واکنش پذیر C (CRP)
• شمارش کامل خون

از اشعه ایکس ، اسکن اولتراسوند و اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای مشاهده مفاصل از علائم خاصی از التهاب و آسیب به غضروف استفاده کرد.

حتما بخوانید: انواع بیماری های روماتیسمی را بشناسید.

دلایل آرتریت روماتوئید

مشخص نیست که علت اصلی چیست که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به حمله و تجزیه غضروف منجر شود اما تعدادی از عوامل خطر با خطر بیشتر آرتریت روماتوئید همراه است که شامل موارد زیر است:

• انواع عوامل ژنتیکی باعث می شود آرتریت روماتوئید گاهی اوقات در خانواده ها وجود داشته باشد
• زنان بیشتر به RA مبتلا می شوند
• افراد سیگاری نیز خطر بیشتری دارند

روش های درمان

تعدادی از روش های درمانی مختلف برای آرتریت روماتوئید وجود دارد و معمولاً برای افراد مبتلا به RA مصرف ترکیبی از درمان ها انجام می شود.

داروهایی که معمولاً برای آرتریت روماتوئید مصرف می شوند عبارتند از:

• داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)
• درمان های بیولوژیکی
• داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) – مانند ایبوپروف ، آسپیری ، دیکلوفناک ، ناپروکسن
• مسکن ها – مانند پاراستامول ، کدئین ، ترامادول
• کورتیکواستروئیدها

در جدول زیر نام داروها در کلاس های DMARDs و درمان های بیولوژیکی ذکر شده است.

کلاس دارو	داروها
داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs)	آزاتیوپرین تزریق طلا هیدروکسی کلروکین لفلونوماید متوترکسات سولفاسالازین
درمان های بیولوژیکی	adalimumab Certolizumab pegol etanercept اینفلیکسیماب abatacept ریتوکسیماب توسیلیزوماب

انواع مختلف داروها به روش های مختلف این بیماری را درمان می کنند ، با استفاده از DMARDs و روش های درمانی بیولوژیکی برای محدود کردن پیشرفت بیماری ، داروهای مسکن برای کاهش درد برافروختگی و NSAID ها و استروئیدها برای درمان التهاب.

در صورت ابتلا به دیابت ، در صورت امکان باید از گزینه های جایگزین NSAID استفاده شود زیرا این داروها می توانند باعث افزایش خطر ابتلا به مشکلات قلبی ، سکته مغزی و عملکرد کلیه شوند.

همچنین توجه داشته باشید که کورتیکواستروئیدها ممکن است منجر به افزایش سطح گلوکز خون شده و چالش های اضافی در کنترل دیابت ایجاد کنند.

عوارض آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید درمان نشده می تواند منجر به فرسایش مفصل شود و باعث تغییر شکل مفصل شود.

آرتریت روماتوئید با کنترل کمتر نیز ممکن است خطر ابتلا به سایر شرایط را افزایش دهد از جمله:

• سندرم تونل کارپ
• التهاب قلب ، ریه ها ، چشم و رگ های خونی (واسکولیت)
• میلوپاتی گردنی

اتخاذ یک شیوه زندگی سالم از داشتن یک رژیم غذایی متعادل ، ورزش منظم ، کاهش مصرف الکل و ترک سیگار به کاهش خطر عوارض خاصی از شرایط کمک می کند.

جلوگیری

با توجه به اینکه علت اصلی RA هنوز به خوبی درک نشده است ، کارهای کمی می توان برای جلوگیری از پیشرفت بیماری انجام داد. اگرچه سیگاری هستید ، ترک سیگار ممکن است به شما در کاهش خطر ابتلا به RA کمک کند.