اسپوندیلوآرتروپاتی چیست؟ علائم و درمان

اسپوندیلوآرتروپاتی نوعی آرتروز است که معمولاً به استخوان های ستون فقرات و مفاصل مجاور ستون فقرات آسیب وارد می کند. این عامل می تواند باعث درد شود و گاهی به مفاصل مانند ستون فقرات، شانه ها و باسن آسیب برساند.

آرتروز باعث التهاب (تورم، قرمزی و درد) در مفاصل بدن می شود. این عامل با افزایش سن در افراد شایع است. اسپوندیلوآرتروپاتی ها باعث آرتروز در نقاطی می شوند که استخوان های شما به بافت های نرم مانند رباط ها و تاندون ها به استخوان ها و عضلات متصل می شوند.

انواع اسپوندیلوآرتروپاتی چیست؟

شایع ترین شکل آن “اسپوندیلیت آنکیلوزان” نامیده می شود. به مفاصل بین استخوان های تشکیل دهنده ستون فقرات (مهره ها) آسیب می رساند. اما اشکال دیگری از آن نیز وجود دارد:

اسپوندیلوآرتروپاتی تمایز نیافته علائمی ایجاد می کند که به اندازه بیماری های دیگر در این خانواده مشخص نیست. گاهی اوقات به شکل قابل شناسایی تری از بیماری تبدیل می شود.

آرتریت واکنشی، اغلب پس از عفونت در دستگاه ادراری یا دستگاه گوارش ایجاد می شود. این نوع تمایل دارد به مفاصل اندام تحتانی آسیب برساند.

سندرم ریتر، نوعی آرتریت واکنشی است که به عنوان واکنش به عفونت در قسمت دیگری از بدن شما اتفاق می افتد. این عامل ممکن است شامل قرمزی، تورم و درد مفصل، اغلب در زانو ها، مچ پا و پا باشد.

آرتریت پسوریازیس، مفاصل اصلی بدن و همچنین انگشتان دست و پا به همراه کمر و لگن را تحت تأثیر قرار می دهد. این نوع به طور معمول برای افرادی اتفاق می افتد که بیماری پوستی به نام پسوریازیس دارند یا اعضای خانواده آنها پسوریازیس است.

اسپوندیلوآرتروپاتی انتروپاتیک، افرادی که به بیماری دستگاه گوارش مانند بیماری کرون مبتلا هستند، گاهی به این بیماری مبتلا می شوند. تقریباً از هر 5 نفری که از کرون یا کولیت اولسراتیو رنج می برند، 1 نفر به این نوع اسپوندیلوآرتروپاتی مبتلا می شود.

چه کسی به بیماری اسپوندیلوآرتروپاتی مبتلا می شود؟

کمی کمتر از 1٪ بزرگسالان آمریکایی یکی از اشکال مختلف بیماری اسپوندیلوآرتریت را دارند. این حدود 1.7 میلیون نفر است.

در بعضی افراد ممکن است این بیماری ژنتیکی باشد. این بدان معنی است که اگر والدین یا شخص دیگری از خانواده شما آن را داشته باشند، احتمال اینکه شما هم دچار آن شوید وجود دارد.

مردان سه برابر بیشتر از زنان در معرض آن هستند. عمدتا علائم ممکن است از اواخر نوجوانی نشان داده شود.

علائم بیماری اسپوندیلوآرتروپاتی

کمر درد شایع ترین علامت اسپوندیلوآرتروپاتی است. به طور کلی انواع مختلفی از علائم وجود دارد که ممکن است به بیماری از این نوع اشاره داشته باشد:

درد و تورم مفاصل مانند لگن، شانه ها، زانو ها یا آرنج ها هستند.

نقاطی که تاندون ها و رباط های شما به استخوان می رسد ملتهب می شود. به این حالت التهاب گفته می شود. اولین علامت معمولاً درد در پشت یا پایین پاشنه پا شما است.

داکتیلیت، التهاب تاندون های انگشتان دست و پا است. این به آن ها ظاهری متورم و شبیه سوسیس می دهد.

یوویت باعث درد یا قرمزی در یک چشم می شود.

سایر علائم احتمالی راش پوستی همراه با پسوریازیس یا بیماری التهابی روده است.

افرادی که به اسپوندیلیت آنکیلوزان مبتلا هستند، گاهی اوقات در باسن و شانه خود دچار آرتروز می شوند. همچنین ممکن است احساس خستگی کنید یا اشتهای خود را از دست بدهید. ممکن است تب خفیف داشته باشید.

در موارد شدید، ممکن است باعث سفتی یا خشکی ستون فقرات شود. همچنین می تواند به مهره ها آسیب برساند یا باعث رشد دو یا چند استخوان در کنار هم شود. این امر می تواند حرکت در قفسه دنده شما را دشوارتر کند. ممکن است نفس عمیق کشیدن را برای شما امری سخت کند.

بیماری اسپوندیلوآرتروپاتی چگونه تشخیص داده می شوند؟

اگر پزشک شما به بیماری اسپوندیلوآرتروپیک مشکوک باشد، آن ها بدن و مفاصل شما را بررسی می کنند و پرونده های پزشکی شما را نیز بررسی می کنند.

برای بررسی مفاصل لگن (شکم تحتانی) ممکن است از شما برای انجام عکسبرداری با اشعه ایکس یا نوع دیگری از تصویربرداری خواسته شود که ممکن است نشانه های اولیه اسپوندیلوآرتریت را نشان دهد.

آزمایش خون ممکن است به شما نشان دهد که آیا ژنی دارید که خطر ابتلا به اسپوندیلوآرتروپاتی را افزایش می دهد یا خیر. به آن ژن HLA-B27 می گویند.

درمان بیماری اسپوندیلوآرتروپاتی چگونه است؟

هیچ درمان شناخته شده ای وجود ندارد، اما پزشک می تواند به شما در مدیریت وضعیت کمک کند.

درمان این بیماری توسط یک فوق تخصص روماتولوژی انجام خواهد شد. فوق تخصص روماتولوژی یک پزشک متخصص در درمان بیماری هایی مانند آرتروز است.

بسته به نوع اسپوندیلوآرتروپاتی، ممکن است این متخصصان را نیز ببینید:

فیزیوتراپیست، ورزش و فیزیوتراپی می تواند به انعطاف پذیری مفاصل کمک کند.

متخصص گوارش، این متخصص با بیماری های دستگاه گوارش سروکار دارد.

چشم پزشک، اگر شرایطی دارید که بینایی شما را تحت تاثیر قرار می دهد، باید به چشم پزشک مراجعه کنید.

معمولاً اولین قدم استفاده از داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است. آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن متداول ترین انواع آن است. آن ها درد را تسکین می دهند و تورم مفاصل آسیب دیده را کاهش می دهند.

اگر بعد از مصرف NSAID علائم شما بهبود نیافت، ممکن است نوع قدرتمند تری از دارو برای شما تجویز شود.

برای تسکین درد سریع اما موقتی، ممکن است یک میزان معین از کورتیکواستروئید در یک مفصل متورم دریافت کنید.

اگر آرتروز واکنشی دارید، ممکن است برای شما آنتی بیوتیک تجویز شود.

دسته دیگری از داروها، معروف به داروهای ضد روماتیسم اصلاح كننده بیماری (DMARDs)، ممكن است برای كمك به درمان آرتروز در بازوها و پاها تجویز شود.

مهار کننده های TNF یک ماده شیمیایی را در خون مسدود می کنند که باعث التهاب می شود.

اگر بیماری شما آسیب زیادی به مفاصل وارد کرده باشد، پزشکان ممکن است جراحی را به جهت جایگزینی مفصل مصنوعی در نظر بگیرند. تعویض مفصل زانو و مفصل ران متداول ترین نوع جراحی است.

در برخی موارد، هنگامی که مهره ها در حالت خمیدگی به جلو قرار می گیرند، پزشکان ممکن است عمل جراحی به جهت راست کردن ستون فقرات شما انجام دهند. این به عنوان یک عمل پر خطر در نظر گرفته می شود.