همه چیز درباره سندرم تونل کارپ

سندرم تونل کارپ یا کارپال، در اثر فشار عصب میانی ایجاد می شود و در واقع یک گذرگاه باریک است که توسط استخوان ها و رباط هایی در کف دست احاطه می شود. هنگامی که عصب میانی فشرده می شود، می تواند علائمی شامل بی حسی، گزگز و ضعف در دست و بازو باشد. آناتومی مچ دست، مشکلات سلامتی و احتمالاً حرکات مکرر دست می تواند به سندرم تونل کارپال کمک کند.

درمان مناسب این سندرم معمولا سوزن سوزن شدن و بی حسی را از بین می برد و عملکرد مچ دست و بازو را بهبود می دهد.

علائم این بیماری معمولاً به تدریج بروز می کنند. برخی از علائم به شرح زیر است :

شکستگی یا دررفتگی مچ دست

یا آرتریت که استخوان‌های کوچک سبب تغییر شکل مچ دست می شود.، می‌تواند فضای داخل تونل کارپال را تغییر دهد و بر عصب میانی فشار وارد کند. افرادی که تونل های کارپال کوچکتری دارند ممکن است بیشتر به سندرم تونل کارپال مبتلا شوند.

ضعف

ممکن است فرد دچار ضعف در دست ها شود و و نتواند اجسام را در دستان خود نگه دارد. این کار ممکن است به دلیل بی حسی دست یا ضعف عضلات نیشگون انگشت شست باشد که توسط عصب میانی نیز کنترل می شود.

برخی از عوامل سبب سندرم تونل کارپ می شود. اگرچه ممکن است مستقیماً سبب بروز سندرم تونل کارپال نشوند، اما ممکن است خطر تحریک یا آسیب به عصب میانی را افزایش دهند که شامل موارد زیر است :

شکستگی یا دررفتگی مچ دست

یا آرتریت که استخوان‌های کوچک سبب تغییر شکل مچ دست می شود.، می‌تواند فضای داخل تونل کارپال را تغییر دهد و بر عصب میانی فشار وارد کند. افرادی که تونل های کارپال کوچکتری دارند ممکن است بیشتر به سندرم تونل کارپال مبتلا شوند.

رابطه جنسی

سندرم تونل کارپال به طور کلی در زنان شایع تر است. ممکن است علت این بیماری کوچک تر بودن تونل کارپال در زنان نسبت به مردان باشد. زنانی که سندرم تونل کارپال دارند نیز ممکن است تونل های کارپال کوچکتری نسبت به زنانی که این عارضه را ندارند، داشته باشند.

شرایط آسیب رسان به اعصاب برخی از بیماری های مزمن مانند دیابت، خطر آسیب عصبی از جمله آسیب به عصب مدیان را افزایش می دهند.

شرایط التهابی آرتریت روماتوئید و سایر بیماری هایی که دارای یک جزء التهابی هستند می توانند پوشش اطراف تاندون های مچ دست را تحت تاثیر قرار دهند و بر عصب مدیان فشار وارد کنند.

داروها

داروها برخی از مطالعات ارتباط بین سندرم تونل کارپال و استفاده از آناستروزول (آریمیدکس)، دارویی که برای درمان سرطان سینه استفاده می شود، نشان داده اند.

چاقی

 چاقی یک عامل خطر برای سندرم تونل کارپال است. مایعات درون بدن دائما افزایش و کاهش می یابد. احتباس مایع ممکن است فشار داخل تونل کارپال را افزایش داده و عصب میانی را تحریک کند. این امر در دوران بارداری و یائسگی رایج است. سندرم تونل کارپال مرتبط با بارداری عموماً پس از بارداری به خودی خود بهبود می یابد.

سایر عوامل

برخی از شرایط، مانند یائسگی، اختلالات تیروئید، نارسایی کلیه و لنف ، ممکن است شانس ابتلا به سندرم تونل کارپال را افزایش دهند.

عوامل محرک محل کار

عوامل محرک محل کار با ابزارهای ارتعاشی یا روی خط مونتاژی که به خم کردن طولانی یا مکرر مچ دست نیاز دارد ممکن است فشار مضری بر عصب میانی ایجاد کرده یا آسیب عصبی موجود را بدتر کند، به‌ویژه اگر کار در محیط سرد انجام شود.

با این حال، شواهد علمی متناقض است و این عوامل به عنوان علل مستقیم سندرم تونل کارپ اثبات نشده اند.

چندین مطالعه بررسی شده است که آیا ارتباطی بین استفاده از کامپیوتر و سندرم تونل کارپال وجود دارد یا خیر. برخی از شواهد نشان می دهد که استفاده از ماوس، و نه استفاده از صفحه کلید، ممکن است سبب بروز این بیماری باشد.

هیچ استراتژی اثبات شده ای برای پیشگیری از سندرم تونل کارپال وجود ندارد، اما می توان با این روش ها قشار روی دست ها و مچ دست ها را به حداقل رساند :

از فشار آوردن بر روی دست ها خودداری نمایید؛ به عنوان مثال، اگر کار شما شامل یک صندوق پول یا صفحه کلید است، به آرامی کلیدها را فشار دهید. برای دست نویسی طولانی، از یک خودکار بزرگ با آداپتور بزرگ و نرم و جوهر آزاد استفاده کنید.

استراحت های کوتاه و مکرر داشته باشید. به آرامی دست ها و مچ ها را به صورت دوره ای کشیده و خم کنید. در صورت امکان وظایف جایگزین را انجام دهید. این امر به ویژه در صورتی که از تجهیزاتی استفاده می کنید که ارتعاش دارند یا نیاز به اعمال نیروی زیادی از شما دارند بسیار مهم است. حتی چند دقیقه در هر ساعت می تواند تفاوت ایجاد کند.

مراقب فرم خود باشید از خم شدن مچ دست خود به سمت بالا یا پایین خودداری کنید. یک موقعیت وسط آرام بهترین است. صفحه کلید خود را در ارتفاع آرنج یا کمی پایین تر نگه دارید.

وضعیت بدن خود را بهبود بخشید. وضعیت نامناسب، شانه ها را به جلو می چرخاند و عضلات گردن و شانه را کوتاه می کند و اعصاب گردن را فشرده می کند. این می تواند مچ دست، انگشتان و دست ها را تحت تاثیر قرار دهد و باعث درد گردن شود.

ماوس کامپیوتر خود را عوض کنید مطمئن شوید که موس کامپیوتر شما راحت است و مچ شما را تحت فشار قرار نمی دهد.